Büyük zorlukları, uykusuz geceleri, dayanılmaz ağrıları atlattıktan sonra gelen düz ova… Derin bir nefes. Geriye dönüp baktığında her şeyin bir rüya gibi göründüğü an. Hayalini defalarca kurduğun, gelmesi için savaştığın gün.
Ben Alperen. Babam bu ismi bana, savaşlarımda bir alp gibi savaşayım diye koymuş. Savaşırken ölüm insana yakındır, Allah insana yakındır. İnsan, bedenle aşamadığını akılla aşar. Kılıcımın kesmediğine aklım erişsin, eren gibi düşüneyim diye koymuşlar bu ismi.
Saçlarımı sıfıra vurduğum, kirpiklerimin döküldüğü günlerde, rüyalarımda hep uzun, kıvırcık saçlı halimi gördüm. Tekrar, tekrar ve tekrar. Saçımın uzun olmasına şaşırmıyordum, sanki hiç kesilmemiş gibiydi. Rüyalarımda sağlıklı Alperen’i görüyordum. Nefesi kesilmeden koşabilen, ağrı ve yorgunluk çekmeyen, midesi bulanmayan Alperen’i.
Ama artık rolleri değiştirme vakti. Şimdi onun rüyasında ben olacağım. Belki bu, onun için bir kabus olacak ama kabusların da iyi bir yanı vardır. Uyandığında insana rahatlık ve minnet verirler. “İyi ki uyandım” dersin. “İyi ki uzun zamandır mükemmelliğini unuttuğum bu hayata döndüm.”
Bu satırları yazarken son PET taramamı bekliyorum. Her şey, ilk PET taramamı beklerken başlamıştı. O gün, hemşire bana ilacı verirken hangi uzmanlığı istediğimi sormuştu. Kafamı toparlamakta zorlanıyordum. Hayal meyal şöyle bir şeyler söylediğimi hatırlıyorum:
— Ben cerrah olmak istiyordum. Bana böyle konuşmamam gerektiğini o zaman söylemişti.
— “İstiyorum” de, çünkü olacaksın.
12 kez kemoterapi aldım. 12 kez ayaklarım geriye gitti. 12 kez kontrol için kan verdim, 14 kez damar yolu açıldı. 5 kez vazgeçmeye çok yaklaştım. Tromboflebit ağrısıyla kıvrandığım günler oldu. 3 kez PET çekildim. 1 kez kemik iliği biyopsisi, 1 kez ince iğne biyopsisi, 1 kez lenf nodu biyopsisi yapıldı. Bir elin parmağını geçmeyecek kadar kustum, 2 torba dolusu ilaç yuttum.
Hiçbirini unutmaya gönüllü değilim. Unutmamak için yazıyorum. İnsan, verdiği emeğin unutulmasına razı olur mu? Evini inşa eden tuğlaları kendi elleriyle göle atar mı? Hayır. Tam aksine, ben ilk kanlı savaşımda ayakta kalmış biriyim. Eskiden olsa bunun son savaşım olmasını dilerdim. Şimdi ise önümdeki savaşlar için Rabbimden güç diliyorum.
Comments